Η Επιθυμία μου, είναι σαν το νερό.
Δεν έχει αρχή και τέλος.
Γεμίζω τις χούφτες μου,
αλλά δε μπορώ να την συγκρατήσω.
Κυλάει αδιάκοπα,
Βρίσκει ανοίγματα στα χέρια μου και μου ξεφεύγει.
Κι εγώ ξαναγεμίζω τις χούφτες μου,
ξαναγεμίζω τις χούφτες μου……….
………………………………………..
Κάποτε φτάνει στην απέραντη θάλασσα.
Τότε νομίζω πως μπορώ
να δω τις διαστάσεις της.
Μ΄ αλλοίμονο, η εικόνα της στα νερά της
δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση.
Ένα μικρό βότσαλο
αρκεί για να την καταστρέψει.
Νίκος Γιαννόπουλος
Αθήνα
