Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ''ΒΙΝΤΕΟ ΣΗΜΑ 2'' (Αποσπάσματα) 1981

ΒΙΝΤΕΟ ΣΗΜΑ 2

Αυτή τη δημοσίευση δεν θέλω να την αφήσω ασχολίαστη, γιατί ο Νίκος Παπαδάκης είναι αυτός που μίλησε (και επένδυσε ) πρώτος για την videoart στην Ελλάδα. Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού ΣΗΜΑ, (πρώτη περίοδος έκδοσης), έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα στην παγκόσμια videoart, παρουσιάζοντας σχεδόν όλους τους καλλιτέχνες που πρώτοασχοληθήκαν και που σήμερα θεωρούμε πλέον ως ‘’σκαπανείς’’. Ταυτόχρονα, στην τριώροφη Γκαλερί του ΠΟΛΥΠΛΑΝΟ (στο Κολωνάκι), έφτιαξε στο δεύτερο όροφο το πρώτο βίντεο καφενείο, όπου μαζί με το ποτό του, κάποιος, μπορούσε να διαλέξει και να δει, σε βιντεοκασέτα VHS, κάποιο έργο videoart. Υπήρχε μενού με πολλά έργα, άγνωστα τότε – διάσημα σήμερα, και σε κάθε τραπεζάκι υπήρχε video player και τηλεόραση με ακουστικά για να μην ενοχλούνται οι άλλοι επισκέπτες. Σταμάτησε την έκδοση του ‘’Σήματος’’ και ξεκίνησε την έκδοση του ‘’ΒιντεοΣήματος’’. Εξέδωσε, δυστυχώς, μόνο δυο τεύχη και έκλεισε το καφενείο γιατί δεν υπήρξε ενδιαφέρον ούτε από το κοινό, ούτε από τους Έλληνες καλλιτέχνες, ούτε φυσικά από τους Έλληνες τεχνοκριτικούς και ιστορικούς τέχνης.
Όταν τον γνώρισα το ’82 δεν πίστευε ότι η videoart θα είχε μέλλον στην Ελλάδα. Του πρότεινα μια βιντεοπερφόρμανς και αρχικά ήταν πολύ αρνητικός. Λίγους μήνες αργότερα επικοινώνησε μαζί μου γιατί του άρεσε το concept και η περφόρμανς υλοποιήθηκε το 1983 με απρόσμενη επιτυχία. Αντί για 5 παραστάσεις δώσαμε 15. Η αείμνηστη Σπηλιαδη έγραψε στην Ελευθεροτυπία μια διθυραμβική κριτική και ο Βασιλικός μου έδωσε το πράσινο φως για μια σειρά στην κρατική τηλεόραση σχετική με την videoart. .
Ήταν η πρώτη βιντεοπερφόρμανς στην Ελλάδα και είχε τον τίτλο ‘’Λίγο πριν το 1984 ή Ψευδαισθήσεις’’. Συμμετείχαν οι: Θωμάς Σλιώμης, μουσικοσυνθέτης και Νενα Παπαγεωργίου, χορογράφος. Θα δημοσιεύσω τον κατάλογο κι ένα μικρό βίντεο που δίνει μια μακρινή ιδέα της παράστασης.
Αυτά ως ένα μικρό σημείωμα για την videoart στην Ελλάδα. Αργότερα θα μιλήσουμε περισσότερο. Δεν δημοσίευσα όλο το περιοδικό παρά μόνον ότι θεώρησα πιο ενδιαφέρον.