VIDEO CLIP & MUSIC CLIP

LA TOUR EIFFEL IN PARIS
Βίντεο σταλμένο από nikosgian52 LA TOUR EIFFEL IN PARIS - TRAVEL ART - NIKOS GIANNOPOULOS - NIKOS ZAPATINAS

Το Βίντεο Κλιπ (Video Clip) αποτελεί το σύντομο πορτραίτο μιας ιδέας, ενός προϊόντος η ενός προσώπου. Σημαίνει σύντομη, σαφή και δυναμική περιγραφή κάποιου από τα παραπάνω. Σήμερα υπάρχουν Video Clips μάρκετινγκ, έργων τέχνης, βιβλίων, θεατρικών έργων κλπ. Ο όρος Βίντεο Κλιπ (Video Clip), όμως, προήλθε από το Μουσικο Βιντεο (Music Video) και συνήθως τον ταυτίζουμε με αυτό.
Από την αρχή της δισκογραφίας, οι παραγωγοί δίσκων συνειδητοποίησαν ότι τα τραγούδια πωλούνται καλύτερα όταν οι τραγουδιστές εμφανίζονται στο κοινό τους. Έτσι οι συναυλίες, αντίθετα με ότι πίστευαν οι αντίπαλοι του δίσκου, όχι μόνον δεν έπαψαν να πραγματοποιούνται, αλλά αποτελούν ακόμη τον σημαντικότερο παράγοντα προώθησης στην δισκογραφία. Εκτός όμως από τις ζωντανές συναυλίες, υπήρχε και το ραδιόφωνο, ακόμα μια σημαντική μορφή προώθησης των πωλήσεων, και φυσικά ο κινηματογράφος.
Αρχικά, γύριζαν ταινίες, όπου η υποτυπώδης υπόθεση υπήρχε μόνο για να γεφυρώνει μεταξύ τους τα τραγούδια που έλεγε ο τραγουδιστής, η τραγουδίστρια η το γκρουπ, για το οποίο γυριζόταν η ταινία.
Αργότερα η υπόθεση έγινε πιο πολύπλοκη, τα τραγούδια αποτελούσαν μέρος της ιστορίας και οι τραγουδιστές υποδύονταν ρόλους. Πρωταγωνιστές μεγάλα αστερία της μουσικής, όπως: ο Έλβις Πρίσλεϋ (Elvis Prisley), οι Μπιτλς (Beatles), οι Χου (Who), οι Άνιμαλς (Animals) και άλλα διάσημα συγκροτήματα και τραγουδιστές. To είδος εξελίχτηκε τόσο πολύ που μερικές από αυτές τις ταινίες είναι αριστουργήματα, πχ. Το Κίτρινο Υποβρύχιο (The Yellow Submarine), των Μπιτλς (Beatles).
Αυτού του τύπου οι μουσικές ταινίες άνθισαν ιδιαίτερα τις δεκαετίες από το ’50 έως το ’70 και αποτελούν τον πρόδρομο αυτού που σήμερα αποκαλούμε Μουσικό Βίντεο (Music Video) η, Βίντεο Κλιπ (Video Clip). Στις ταινίες αυτές γίνονται οι πρώτες προσπάθειες να οπτικοποιηθούν τα τραγουδια, κατι που σημερα αποτελει την βασικη επιδιωξη του Βιντεο Κλιπ (Video Clip) .
Το 1970, το διασημοτερο μουσικο συγκροτημα , οι Μπιτλς (Beatles), διαλύονται μετά την τελευταία τους ταινία ‘’Let it be’’, και αυτό συμπίπτει σχεδόν με το τέλος αυτής της κινηματογραφικής μόδας.
Το 1964, η γαλλική εταιρία Κομεκά (Comeca), θυγατρική της Τόμσον (Thomson), κυκλοφορούν στην γαλλική αγορά ένα μηχάνημα που έμοιαζε με juke-box, αλλά στο επάνω μέρος είχε ενσωματωμένη μια οθόνη, το Σκοπιτόν (Scopitone). Έριχνες ένα νόμισμα και μαζί με το τραγούδι που διάλεγες για να ακούσεις, έβλεπες, σε φιλμ των 16 χιλιοστών (16mm), τον τραγουδιστή να τραγουδάει σε play back. Την εποχή εκείνη πουλήθηκαν στην Γαλλία, περισσότερα από 300 000 μηχανήματα. Δυστυχώς όμως το όλο εγχείρημα, δεν σημείωσε καμία επιτυχία και έτσι έμεινε μόνο στα σύνορα της Γαλλίας. Ο λόγος ήταν απλός. Στα καφενεία και στα μπαρ πηγαίνουμε γιατί θέλουμε φυσική επικοινωνία και όχι για να δούμε φιλμάκια, οποίο και να είναι το περιεχόμενο τους. Η Κομεκά (Comeca) διέκοψε την παραγωγή Σκοπιτόν (Scopitone) και πούλησε τα δικαιώματα στην εταιρία Γκραντέν (Grandin) η οποία κυκλοφόρησε ένα άλλο παρόμοιο μηχάνημα, το Σινεματίκ (Cinematic). H αρχή λειτουργίας ήταν η ίδια, αλλά τα φιλμάκια ήταν σε Σούπερ 8 (Super 8mm). Παρ΄ολο που τo σκεπτικό γυρίσματος ήταν ακριβώς το ίδιο με τα σημερινά Μουσικά Βιντεο, οι πρωταγωνιστές μεγάλα αστερία του γαλλικού τραγουδιού, όπως οι: Τζόνι Χαλιντέι (Johnny Holyday), Ανρί Σαλβαντόρ (Henri Salvador) , Πιέρ Ντακ (Pierre Dac) κλπ. και οι σκηνοθέτες γνωστοί από τον κινηματογράφο , όπως οι : Κλώντ Λελούς (Claude Lellouch), Αλεξάντρ Ταρά (Alexandre Tara), κλπ. ούτε αυτή την φορά δεν υπήρχε επιτυχία.
Έτσι, τα φιλμάκια πουλήθηκαν στην τηλεόραση, η οποία όπως θα δούμε παρακάτω, υπήρξε ο καλύτερος ξενιστής για τα Μουσικά Βιντεο.
Παράλληλα με τον κινηματογράφο , στα τέλη της δεκαετίας του ’30, εμφανίζεται και η τηλεόραση. Η εξάπλωση της υπήρξε ραγδαία. Σύντομα υποσκελίζει τον κινηματογράφο στην παραγωγή θεάματος προσιτού στο κοινό, ανάμεσα στο οποίο συγκαταλέγονται και οι μουσικές εκπομπές, ζωντανές η μαγνητοσκοπημένες. Η Τηλεόραση όμως γίνεται συνώνυμο του βιντεο και των ηλεκτρονικών τεχνολογιών που είναι πολύ πιο ευέλικτα και φτηνά στην επεξεργασία εικόνας και ήχου από το φιλμ.
Έτσι το 1977, οι Κουίν (Queen ), θέλοντας να ξεχωρίσουν, γύρισαν το πρώτο Μουσικο Βιντεο Κλιπ , για την τηλεόραση. Το μουσικο θέμα του ήταν το Μποέμιαν Ραψωδία (Bohemian Rhapsody) και το σενάριο του περιέγραφε πως ένας τραγουδιστής ταυτίζεται με ένα πούλι. Μια εβδομάδα αργότερα το τραγούδι των Queen παίρνει την πρώτη θέση στο Αγγλικο Hit Parade και ένα μήνα αργότερα την πρώτη θέση στο παγκόσμιο Hit Parade.
Όπως αντιλαμβάνεστε, το Βιντεο Κλιπ (Video Clip) των Κουίν (Queen) είναι αυτό που έκανε την πρώτη μεγάλη έκπληξη στο είδος αυτό, αλλά ουσιαστικά το Βιντεο Κλιπ (Video Clip) γεννήθηκε στην Γαλλία μια δεκαετία νωρίτερα.
Clip: σημαίνει Συνδετήρας.
Είναι αγγλική λέξη και κατ’ επέκταση σημαίνει τομή- εγκοπή. Σαν δεύτερο συνθετικό του όρου Βιντεο κλιπ, σημαίνει κατι που είναι γεμάτο κίνηση και ζωντάνια, κατι μικρό, νευρικό και πυκνό. Αν προσθέσουμε την τάση να αφηγηθεί μια ιστορία, που δανείστηκε από τις παλιές μουσικές ταινίες την κόφτη, νευρική και γυαλιστερή αισθητική και τους μηχανισμούς του μάρκετινγκ, που δανείστηκε από την διαφημίσει, καθώς και τα πολύπλοκα εφφε από την τελειοποίηση του βιντεο και των κομπιούτερ, έχουμε μια εικόνα του Βιντεο Κλιπ ( Video Clip).
To Βιντεο Κλιπ (Video Clip) είναι ένα ξεχωριστό είδος οπτικοακουστικού έργου. Δεν έχει σχέση με αυτό που ονομάζουμε Βιντεο Τέχνη (Αrt Video), παρ΄ολο που οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με αυτό το είδος προέρχονται από την Βιντεο Τέχνη (Αrt Video) . Ανήκει στην κατηγόρια του εμπορικού βιντεο. Δεν ερευνά ,ούτε πειραματίζεται σε νέους τρόπους αισθητικής η αφηγηματικής έκφρασης. Μοναδικός και κύριος λόγος για τον οποίο υπάρχει είναι η προώθηση του τραγουδιού και του τραγουδιστή στην καταναλωτική αγορά. Η διάρκεια του δεν ξεπερνάει την διάρκεια του τραγουδιού η του μουσικού κομματιού, δηλ: 4 με 6 λεπτά. Τα πολλά εφφε, οι εντυπωσιακές λήψεις, τα παιχνίδια με το φως, τα εντυπωσιακά ντεκόρ, τα χρώματα, οι φόρμες και η απουσία διαλογών το αναδεικνύουν στο δημοφιλέστερο είδος οπτικοακουστικού θεάματος.
Τα μουσικά Βιντεο Κλιπ (Video Clips) διακρίνονται σε πολλές κατηγόριες, ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Οι κατηγόριες αυτές είναι ίδιες με τις κατηγόριες της κινηματογραφικής ταινίας.
Στην Ελλάδα το μέσο κόστος ενός Βιντεο Κλιπ (Video Clip) δεν ξεπερνάει συνήθως τα 6 000 Ευρώ, ενώ στην Ευρώπη και στην Αμερική τα κοστολόγια είναι πολλαπλάσια. Υπάρχουν αμερικανικά Μουσικά Βιντεο με κοστολόγιο κινηματογραφικής ταινίας.
Την 1Η Αυγούστου του 1981 ιδρύθηκε, στις ΗΠΑ, το MTV. Πρόκειται για την πρώτη μουσική τηλεόραση, η οποία προβάλει Βιντεο Κλιπ (Video Clips) 24ρεις ώρες το 24αωρο. Ιδρυτής είναι ο Μπομπ Πίτμαν (Bob Pittman) και χρηματοδότες η εταιρία Warner και η τράπεζα American Express.
To αντίστοιχο ελληνικό μουσικο κανάλι είναι το Μad TV.
NIKOS GIANNOPOULOS (ATHENS -1999)